Las Palmas, Gran Canaria - Spanje: THE BEGINNING!
Met knuffels, groepsmeditatie, glutenvrije
pannenkoeken en gerechten van ingrediënten gered van de dumpster dood, trapt het avontuur op Gran Canaria af. Als een stel kinderen dat naar
Sinterklaas uitkijkt, vraagt iedere 10 minuten iemand zich wel hardop
af hoe het gaat zijn, straks. In 9 dagen gaan we met minstens 20 man van het hostel de Atlantische Oceaan oversteken met
een repositioning cruise; voor weinig meeliften met een cruiseboot op haar
terugweg naar het halfrond waar de zomer weer begint. Vol verwachting kloppen onze hartjes.
Wat we ook bedacht hadden; alles was nog minstens 10 keer vetter. En daarmee is deze ervaring rechtstreeks de top-lijst in geschoten. Jonglerende en hoelahoepende hippies, Digital Nomads, Balkan
maffia, een paar meer reguliere cruisegasten (a.k.a. ‘the old people’) en een groepje
‘uncategorized’ of ‘all of the above’.
De hele ervaring is niet samen te vatten in een blog van leesbare lengte, merk ik. Het is in m’n eigen hoofd al nauwelijks te bevatten. Maar ik doe een gooi.
Stel je voor… Een surrealistische wereld. Een drijvend dorp met eerder genoemde samenstelling aan wonderlijke figuren die al dan niet met de hysterische animatie mee doen. De puurste sunsets & sunrises terwijl de maan al aan de hemel staat als je achterom kijkt. Gefrituurd worden bij factor 50 zonder dat je het merkt vanwege het heerlijkste zeewindje dat je ooit gevoeld hebt. Dagenlang geen land in zicht. Je met elkaar verwonderen alsof je nog nooit iets van vasteland gezien hebt als dat op dag 6 wel gebeurt. De albatros die op 1500km van elk mogelijk stuk kust een uurtje met ons meevliegt in het schemerlicht de oorzaak is van een kwartier filosoferen over de wonderen der natuur. Staren over het water, zoekend naar dolfijn, walvis, haai of wat dan ook. Praten over alles en niets. En veel van deze dingen onder meer dan prima eten en een van de onbeperkte drankopties die we hebben met ons free loading wristbandje. Het is telkens alsof we met onze gekke maar oh zo vredelievende community per ongeluk in een droomleventje zijn beland op een luxueus, goed georganiseerd, happy island.
Nog een magisch moment voor in de boeken: de evenaar kruisen en dit groots vieren met je beste vrienden van het moment. En nog maar een cocktail - wel een hele speciale die we nog niet gehad hebben voor de gelegenheid. Op het achterdek neem ik een momentje voor mezelf en zie ik een hele hoop niets en tegelijkertijd het hele noordelijk halfrond achter ons wegtrekken in de sporen van het schip, bij het bijna volle maanlicht en begeleid door de muziek van gratis meeliftende krekels. Daarna is het tijd voor de pool party. Geen buurman die erover zal klagen.
En dat je dit en meer dan deelt met al die bijzondere snuiters om je
heen; die honderden onbekenden die op dit moment je alles zijn. Dat is misschien wel het mooiste van deze trip of eigenlijk wel van elke trip. En dit
alles ook nog eens voor minder centen dan wanneer ik thuis was gebleven. Dief van m'n portemonnee!
